Klik op de kaart |
Paul Lanssens website |
MUZIEK |
Dag 1 – Woensdag 23 augustus 2017: Brugge - Schiphol - Calgary (7.500 km)
Taxi Martony brengt ons gezelschap van Brugge naar
Schiphol (6:15 - 9:25). De Boeing 787-9 van KLM vertrekt om 12:25 en de zeer
verzorgde vlucht met 2 maaltijden (incl. wijn) duurt 9:00 uur. Aankomst om
13:25: we zijn dus ‘meegevlogen met de
tijd’. Het tijdsverschil is 8 uur.
Onze huurauto is een ruime hoge Dodge voor 7 personen. Eerst denken
we teveel ruimte te hebben, maar het is toch heerlijk wanneer 4 personen
comfortabel kunnen zitten en er achteraan plaats genoeg is voor alle bagage.
Trouwens, op de weg stellen we vast dat onze auto maar gemiddeld is qua
omvang. Onvoorstelbaar is het aantal pick-up’s en grote monsters, om nog te
zwijgen over de caravans ter grootte van een vrachtwagen. De vrachtwagens
zelf zijn ook groter dan bij ons en hun motor zit in een lange neus vooraan.
Calgary is een stad die in 140 jaar groeide van 0 naar 1.000.000 inwoners.
Alle bezienswaardigheden zijn geconcentreerd in een deel van de Stephen
Avenue Mall. We gaan op de Calgary Tower met ronddraaiend panorama en een
spectaculair stukje doorkijkvloer, naar de Devonia Gardens en lopen door de
winkelstraat. Voor het Glenbow museum blijft er geen tijd.
We eten in de Metropolitan Grill en maken
kennis met een Canadese gewoonte die we overal zullen ondergaan: alle
prijzen zijn zonder taks en zonder bediening. De hoogte van de ‘tax’
varieert. Het is beduidend minder dan onze 21% BTW, maar tot het einde van
de reis blijft het een verrassing hoeveel de winkeler zal bijtellen en of
dit koosjer is. In de restaurants wordt daarboven nog bedieningsgeld
verwacht. Op de Visa terminals staat standaard 20% voorgeprogrammeerd; als
je een ander (lager) bedrag wil geven mag je niet op ‘OK’ duwen, maar moet
je voor het oog van de ober een hele procedure intikken. Op die manier kost
een lunch van $40.00 in het echt $52.00.
De vermoeidheid slaat toe: in de late namiddag zijn we al
22 uur op. Hotel Sandman is centraal gelegen, een prima keuze. Zoals in elke
hotelkamer van Canada staan er 2 aparte grote bedden.
Dag 2 – Donderdag 24 augustus 2017: van Calgary naar Banff (130 km)
In Canada zijn er geen hotels inclusief ontbijt, laat staan met half
pension. Alle maaltijden zijn ter plaatse extra te betalen. Vandaag beginnen
we met het allergoedkoopste ontbijt van de reis, nl. in Tim Hortons voor
$6.00 pp. Daarna willen we een fles wijn voor ’s avonds. Die kan je niet
kopen in het grootwarenhuis. Alcohol wordt uitsluitend verkocht in een dure
Liquor Store. Je kan er een blikje bier kopen vanaf 1 euro en de goedkoopste
wijn vanaf 10 euro.
Onderweg naar Banff bezoeken we Yamnuska Wolfdog Sanctuary, een wolvenfarm.
Zo horen we eens echt, hoe hun gehuil klinkt.
We rijden naar een van de prachtigste ‘plaatjes’ van Canada: Lake Louise met
zijn turquoise water en op de achtergrond de Victoria Gletsjer. Heel
merkwaardig: nergens elders op onze reis hebben we ‘toeristische druk’
gevoeld, behalve hier. Totaal onverwacht komen we vanuit de rust op een
grote volle parking met pendelbussen. Vanuit het niets zien we ineens
duizend toeristen, die wandelen rond het meer. Er is plaats genoeg, geen
probleem, maar het is opvallend.
Hier krijgen we ook de enige regenvlaag van onze reis.
Banff ligt aan het begin van de Rocky Mountains, in de vallei van de Bow,
midden in het het Banff National Park (werelderfgoed). In 2017 is er gratis
toegang tot alle nationale parken van Canada ter gelegenheid van 150 jaar
onafhankelijkheid. Het stadje van amper 6.700 inwoners heeft slechts één
hoofdstraat. Ook ons prima hotel Caribou Lodge ligt aan deze weg. Avondlunch
in restaurant El Toro voor $55.00 pp. all-in.
Dag 3 – Vrijdag 25 augustus 2017: Banff
Zowel ontbijt ($19.00 pp. all in) als ’s avonds de lunch ($55.00 pp. all
in) in het hotel zijn prima.
We boeken een tour “Discover Banff & It's Wildlife” voor $65.00 pp.: Bow
Falls, Hoodoos, Minnewanka Lake, Spring Hotel, diverse uitzichten,… Na de
namiddag baden we in de Upper Hot Springs: solfer bronwater van 40°C. Bezoek
aan de Vermilion Lakes met schilderachtige foto’s.
Dag 4 – Zaterdag 26 aug. 2016: van Banff naar Jasper (290 km)
Vandaag de mooiste weg van gans Canada. Er zijn 4 etappes:
- Het eerste deel van route 1A is vlakke autosnelweg.
- Het tweede deel voert door de vallei van de Bow, afgezoomd door de rivier
met daarachter miljoenen naaldbomen en bovenaan de prachtig besneeuwde
bergrotsen. Af en toe kan je stoppen bij een schitterende Lake
- Het derde deel is de Icefields Parkway op grotere hoogte, met o.m. de
Athabasca Glacier.
- Het vierde deel is de afdaling naar Jasper.
We stoppen achtereenvolgens bij Lake Louise (ditmaal mooi weer voor foto’s),
Moraine Lake, Bow Lake, Peyto Lake (de mooiste van de reis) en de Athabasca
Glacier. Een bezoek aan de gletsjer is inberepen in ons pakket. Een bus
brengt ons naar een truck waarmee we tot zo’n 100m ver op het ijs rijden
(het spectaculairste is de monstertruck zelf). Daarna brengt de bus ons naar
de skywalk (een overhangende wandelbrug met glazen bodem). Helaas blijkt dit
niet in ons reispakket begrepen… Terwijl alle medereizigers over de skywalk
gaan, blijven wij voor aap staan wachten bij de bus.
Jasper is een klein stadje van 4.100 inwoners met slechts één hoofdstraat,
midden het Jasper National Park. Onze roadmap gunt ons hier slechts 1 nacht.
Om morgen al weer te kunnen vertrekken, rijden we nog 50 km naar de Lake
Maligne voor een wandeling. In het bos langs de oever bestuderen we
uitwerpselen van diersoorten en we ontmoeten verscheidene reeën.
Als lunch in het hotel vragen we zalm ($55.00 pp.). Hij is gegrild met een
dikke laag honing. Bah!!
Dag 5 - Zondag 27 augustus 2017: van Jasper naar Clearwater (325 km)
We verlaten de provincie Alberta. Bij het binnenrijden van British Columbia
moet de klok nog een uur terug: het tijdsverschil met thuis wordt nu 9 uur.
Langs de Yellowhead Highway #5 passeren we het stadje Blue River waar een
bedrijf zich aanprijst met boot- en jeepsafaris. Hoewel niet goedkoop boeken
we een jeepsafari ($100.00 pp. in een jeep van 6 pp.). Een gelukkige
ingeving, want in de hogergelegen bossen ontmoeten we de enige beer van gans
onze reis. Nochtans zagen we honderden waarschuwingsborden voor beren (bv.
‘A fed bear is a dead bear’) maar zonder gids zul je die beesten niet zomaar
tegenkomen. Het was een ongevaarlijke zwarte beer die zich voedt met bessen.
Grizzly’s daarentegen zijn zeer gevaarlijk en worden niet geduld in bewoonde
gebieden.
Clearwater is het doorgangsdorpje naar de Clearwater Valley Road. Deze
straat is 72 km lang met oplopende huisnummers. Ons hotel Helmcken Falls
Lodge heeft huisnummer 6668, en ligt halverwege op 36 km, aan de rand van
het Wells Gray Provincial Park. Langs deze weg geen GSM ontvangst, geen
tankstation en vanaf het hotel is de weg onverhard en zonder
elektriciteitspalen. Ver van de bewoonde wereld kunnen we alleen in het
hotel ontbijten ($17.50 pp.) en lunchen ($60.00 pp. all-in), prijzig maar
verzorgd.
Dag 6 - Maandag 28 augustus 2017: Clearwater
We rijden gans de dag in Well’s Gray Provincial Park (één onverharde baan
van 36 km). Bij alle bezienswaardigheden in Canada zijn er ruime parkings
voor grote auto’s. Die zijn telkens voorzien van toiletten (zonder spoeling
met een put), vuilniscontainers (gescheiden inzameling, sloten beveiligd
tegen beren) en goede bewegwijzering.
We bezoeken Dawson Falls, Helmcken Falls, Bailey’s Chute (met stroomopwaarts
springende zalmen), Clearwater Lake Camp en de Green Mountain Viewing Tower.
Dag 7 - Dinsdag 29 augustus 2017: van Clearwater naar Gold Bridge (450 km)
Dat TUI ons naar hier gestuurd heeft is niet te vergeven. Dit reispakket
zullen we dan ook nooit aanbevelen in onze kennissenkring.
Eerst wordt er 350 km gereden over normale wegen. We stoppen bij Chasm
Provincial Park met zijn diepe kloof en ontmoeten wilde berggeiten. Daarna
rijden we door uitgestrekte velden met zwartgeblakerde resten van
dennenbossen. De zomer van 2017 was extreem droog en thuis hadden we de
grote bosbranden gezien op TV. Verder een prachtig zicht op de Fraser
River.
Maar dan komt de waanzin. in het Wild-Weststadje Lillooet, tussen Clearwater
en Whistler, moeten we plots de weg verlaten voor een bochtige zijbaan. Die
is 112 km lang waarvan 50 km onverhard (herhaling: 50 km onverhard !!!).
Overmorgen zullen we gans deze baan nog eens moeten terugrijden naar Lillooet. Na 4 zware uren door de keien en het stof komen we bij het mooie
maar eenzame hotel Tyax Wilderness Resort. Rondom liggen kilometers private
bossen (met bordjes en slagbomen) zodat je nergens kan wandelen zonder
overtreding. Er is niets te doen. De gasten kunnen niet weg, dus kost een
ontbijt $25.30 en een pint $10.30. Op Tripadvisor meld ik bovendien het
alomaanwezige geluid van ventilatoren (airco’s en keukenafzuiging).
Deze nare ervaringen kun je achteraf vlug vergeten, maar je kan nooit omheen
het verlies van 2 kostbare dagen van onze 15. Eén van deze dagen had moeten besteed
worden aan Jasper en de andere aan Vancouver. Nu zijn we door die 2 steden
gejaagd. Op die manier kan gezegd worden dat Gold Bridge onze reis verminkt
heeft. Waarom moesten we daar naartoe? Gelet op de dure consumpties -
misschien krijgt de touroperator de kamers gratis??
Dag 8 - Woensdag 30 augustus 2017: Gold Bridge
Verboden wandeling in een privaat bos, bootje varen op het meer, whirlpool, facebook op de kamer, een verloren dag.
Dag 9 - Donderdag 31 augustus 2017: van Gold Bridge naar Whistler (240 km)
Aan geen enkele verplaatsing zijn we met meer tegenzin begonnen dan aan de
112 km lange terugrit met zijn 50 km onverharde weg. Na een lijdensweg van 4
uren door het stof komen we terug in Lillooet en dan is Whistler niet meer
ver. Onderweg bezoeken we Joffre Lower Lake en Anderson Lake met de Mount
Currie als achtergrond.
Whistler is een skioord, maar ook in de zomer zeer bedrijvig met vele
winkels en restaurants. De skipistes worden dan uitgebaat voor
mountainbikers die hun fiets meenemen op de skiliften. Hotel AAVA is perfect
qua ligging en comfort. We eten in restaurant 21 Steps en het is zo goed dat
we meteen reserveren voor morgen.
Dag 10 - Vrijdag 1 september 2017: Whistler
Whistler is een zeer aangename stad. We rijden naar Alta Lake voor een
grote wandeling om het meer. Na de middag kopen we een ticket voor een
3-voudig traject met de skiliften: een gondellift naar de ene top - van de
ene top naar de andere top - zetellift retour naar Whistler. De peak-2-peak
gondellift tussen de twee toppen heeft de grootste overspanning van de
wereld: meer dan 4 kilometer. Enthousiast hebben we het peak-2peak traject
3x gedaan.
De dienster in restaurant 21 Steps neemt wat tijd voor ons. Ze waarschuwt
dat we voor de ferry van morgen zeker moeten reserveren. Op de hotelkamer
doen we heel de procedure om een login aan te maken. Blijkt dat morgen alle
overtochten volzet zijn, behalve nog enkele plaatsen op die van 12:50.
Zenuwachtig betalen we met Visa $17.00 voor een reservatie. Morgen zal
blijken dat we door het oog van een naald gekropen zijn. Stel je voor dat we
ons volgend hotel niet konden bereiken. TUI had ons een pak dienstregelingen
meegegeven zonder waarschuwing. Grrrr…!!
Dag 11- Zaterdag 2 september 2017: van Whistler naar Tofino (370 km)
Doordat onze ferry pas om 12:50 vertrekt hebben we tijd op het vasteland
(maar we zullen heel laat aankomen in Tofino). We bezoeken de Shannon Falls
en verderop Britannia, een oude kopermijn. Dit is een zeer interessant
bezoek met een treintje door de mijngang en met verscheidene demonstraties:
een pneumatische rotsboor (oude en nieuwe versie), mijnverlichting door de
tijden heen (van kaars over calciumlamp naar batterijen), sirene, vermaling tot
poeder, flottatie, extractie. Het gesteente van deze mijn bevatte 4% koper,
wat nu nergens ter wereld nog voorkomt.
Aan de ferry van Horseshoe Bay naar Nainamo mag niemand binnenrijden zonder
reservatienummer. Ons hart klopt wat sneller, maar het is allemaal OK!! We
denken nog eens aan gisteren… stel je voor!
Op Vancouver Island hebben we nog 300 km smalle kronkelweg voor de boeg. We
bezoeken McMillan Provincial Park (‘Cathedral Grove’) met Douglassparren van
800 jaar oud. In 1990 en 1996 hebben stormen lelijk huisgehouden. Men heeft
alle ontwortelde bomen laten liggen want dat is de natuur. Zelf tellen we
200 jaarringen op een doorgezaagde stam.
Aankomst in Tofino om 19:00. Meteen kijken we voor een Whale Tour. Het enige
wat overblijft voor morgen is met een zodiac voor 12 pp., en zoals altijd is
Canada niet goedkoop: $103.00 pp. Mijn 3 reisgenoten zijn weigerachtig, maar
voor ze ‘neen’ kunnen zeggen sla ik toe. Ze zijn me nog altijd dankbaar(?).
We eten in restaurant Schooner. Ons motel heet ook Schooner en het is tot op
de draad versleten maar perfect qua ligging.
Dag 12 - Zondag 3 september 2017: Tofino
Vandaag zullen we goedkoop leven: ons ontbijt, middagmaal en diner komen
uit de CO-OP. Helemaal conform de Canadese (en USA) levensstijl kopen we
daar niet alleen brood, beleg, youghurt en fruit, maar ook warme koffie en
soep. We stellen vast dat de prijzen in Tofino 50% duurder zijn dan op het
vasteland.
‘s Morgens doen we een wandeltocht van 2 km door het regenwoud van het
Pacific Rim National Park. De tocht heet The Schooner Trail en leidt ons
over een pad van planken, van de parking naar Long Beach, een strand van de
Pacific Ocean.
’s Namiddags is er de Whale Tour, met garantie dat we walvissen gaan zien.
Fantastische razendsnelle zodiac die bonkt op de golven. Heerlijk!! Pas vlak
voor ons vertrek lezen we dat je volgens de wet niet dichter dan 400 meter
bij een walvis mag komen. Op dat moment beseffen we dat alle ‘Whale Tours’
niets meer zijn dan imaginaire toeristentochten. Inderdaad, vanop grote
afstand wijst de begeleider naar ‘stofwolken’ die afkomstig zijn uit het
luchtgat van een 4-tal walvissen. Met zijn chronometer kan hij voorspellen
wanneer we de volgende ademstoot zullen zien: ze blijven 3:30 minuten onder
water en als we geconcentreerd toevallig in de juiste richting kijken, zien
we in de verte weer een stofwolk. De begeleider toont ook zeerobben (die
bijna uitgestorven waren), zeehondjes en visarenden, alles vanop grote
afstand.
De echte sensatie is dus het zoeven over de zee. De rest is verbaal
verhaal. Om walvissen te zien zullen we in januari in Tenerife nog eens
meevaren met de catamaran die vlakbij en tussen de grienden vaart.
Dag 13 - Maandag 4 september 2017: van Tofino naar Victoria (325 km)
Het is 6 uur terug rijden over dezelfde kronkelende weg waarlangs we
eergisteren naar Tofino gekomen zijn. Onderweg bezoeken we Chemainus, een
dorp met 30 muurschilderingen. Bij Moniek Boydens staat dit dorp met stip op
de agenda, omdat zij in Brugge vergelijkbare intitatieven moet beoordelen.
Aankomst in het slechtste hotel van de reis, de Accent Inn van Victoria.
Ligging 4 km buiten het centrum en vreselijk lawaai van ventilatoren (50 db
buiten, 35 db in de kamer). Van Tripadvisor krijg ik bonuspunten voor mijn
duidelijke review.
TUI geeft ons in Victoria één nacht. Dat is voldoende.
We bezoeken het Royal
British Columbia Museum en wandelen rond de jachthaven en door het Beacon
Hill Park.
Dag 14 - Dinsdag 5 september 2017: van Victoria naar Vancouver (125 km)
De heenreis naar Victoria Island indachtig, hadden we de ferry gereserveerd ($17.00), maar ditmaal was het niet nodig. We zijn ruim op tijd en mogen zelfs een eerdere boot oprijden. Aankomst in het beste hotel van de reis, de Best Western Plus Sands By The Sea in Vancouver (mijn volle 5/5 op Tripadvisor). Perfecte ligging mèt parking in het centrum, naast het Stanley Park en vlakbij een halte van de Hop-on Hop-off bus. Dank zij deze ligging kunnen we tussen 14:00 en 19:00 de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad bezoeken. In ons achterhoofd spookt de oprisping waarom we in Gold Bridge 2 dagen moesten verliezen ten koste van deze prachtige stad.
Dag 15 - Woensdag 6 september 2017: Vancouver - Schiphol (aankomst op 7 september 10:00)
We verlaten Vancouver met het gevoel dat er meer te zien was.
KLM zorgt opnieuw voor een verzorgde vlucht, idem voor taxi Martony.
CONCLUSIES
COLOFON