Het leven van Ivo is niet over rozen gelopen. Vijf van de acht kinderen en ook zijn vrouw overlijden voortijdig. Ivo die eerst leefde van de landbouw raakt nu volledig op de dool. In de huwelijksakte van zijn dochter heet hij "rondzwerver, wonende tot Moorslede". Op die manier belandde hij in de criminaliteit.
Omstreeks1829 werd Ivo voor een eerste maal veroordeeld tot 2 maanden gevangenis nadat er gestolen goederen bij hem gevonden waren. In 1832 kreeg hij nog 14 dagen voor diefstal van boomschors.
Op woensdag 5 december 1832 werd hij voor het assisenhof (!) te Brugge gebracht, beschuldigd van nachtelijke diefstal met beklimming: «vol de nuit à l'aide d'escalade». Het volledige procesdossier van 76 bladzijden is bewaard in het rijksarchief te Beveren. Ivo staat er omschreven als kolenhandelaar. Hij was in de nacht van dinsdag 1 op woensdag 2 mei 1832 over een doornenhaag geklommen om in te breken in een stal van bakker Joannes-Baptista Geldof te Westrozebeke. Daar had hij verscheidene linnenzakken met kolen gestolen. Hij werd schuldig verklaard, veroordeeld tot 18 maanden gevangenisstraf, en ter plaatse in de boeien geslagen.
Op donderdag 5 juni 1834 kwam hij vrij, maar zijn les had hij niet geleerd. Het werd zelfs veel erger: hij betrok zijn beide zonen Carolus en Franciscus Lamsens bij de diefstallen.
Amper 3 maanden na zijn vrijlating, trok Ivo in de nacht van woensdag 17 op donderdag 18 september 1834 samen met zijn zoon Carel Lamsens naar de bossen van Wijnendale in Torhout. Ze raapten er "omtrent vijf zakken boschkoolen" bijeen, en wilden hiermee terugkeren naar Rumbeke. Wat "boschkoolen" juist zijn is niet duidelijk. Wel zeker is dat ze onderweg betrapt werden, ter plaatse gearresteerd, en op 19 september 1834 in de gevangenis van Brugge aankwamen. Na één maand voorarrest vond het proces plaats op 14 oktober 1834. Beiden werden op basis van de getuigenis van een koopman en van 2 gendarmen uit Torhout veroordeeld. Omdat er voor de 19-jarige Carel verzachtende omstandigheden waren, en omdat de waarde van de gestolen goederen de 25 francs niet oversteeg, kreeg de zoon 'slechts' 6 maanden gevang. Maar vader Ivo kreeg zowaar 2 jaar opsluiting!! In het dossier van het arresthuis vinden we Ivo's persoonsbeschrijving: 48 jaar, marchand, 1 meter 70, grijze haren, breed voorhoofd, blauwe ogen, dikke neus, middelmatige mond, ronde kin, ovaal gezicht en getaande huid.
Bij het huwelijk van zijn dochter Rosalia Lamsens op 15.06.1842, was Ivo niet aanwezig, want ... hij verbleef in het Huis van Correctie 'Saint-Bernard'. Dat moet bij Antwerpen zijn, want de akte waarin hij toestemming gaf voor het huwelijk werd opgemaakt door een notaris uit Hemiksem. Over dit zoveelste misdrijf, noch over de grootte van de straf hebben we informatie gevonden.
In 1847 werd Ivo opnieuw veroordeeld voor diefstal, ditmaal door de rechtbank van Ieper, en nu samen met zijn andere zoon Franciscus. Wat en hoe er juist ontvreemd werd weten we niet. Beiden gingen in beroep te Brugge, en in dat vonnis lezen we dat de oorspronkelijke straf gehandhaafd bleef: opnieuw 2 jaar voor Ivo Lamsens. In deze zaak werd bovendien de zoon even verantwoordelijk geacht: dus ook voor Franciscus 2 jaar cel!
Stamboom (genealogie/genealogy/généalogie) Lanssens-Denoo: 24.928 personen (individuals, personnes) d.d. 20 oktober 2024 - site: http://lanssens.be