Koekelarestraat 18 in Leke-Diksmuide. Voor Marcel vonden we als beroepen: werkman (1946), tramwerker (1953), en landbouwarbeider (1955). Hij deed ook seizoensarbeid in Noord-Frankrijk. Godelieve is op een tragische manier verdronken in een steenput.
Bidprentje van Marcel:
Marcel was een harde werker Hij kende geen rust. Het woord ''vakantie" bestond niet voor hem Toen zijn vader stierf, bleef de jonge Marcel van school om moeder te helpen op de boerderij. Later werkte hij als boerenknecht. Het harde buitenleven maakte hem gelukkig: ploegen, uaien en planten was zijn leven, en omgaan met paarden kon hij als geen ander. Marcel was geen man van woorden maar van daden, een man om op te bouwen, die hard werkte voor zijn vrouw en zijn vier jongens. Het was zijn stilzwijgende manier om zijn liefde en toewijding te uiten.
Toen de landbouw meer en meer gemechaniseerd raakte, ging Marcel werken in de bouw, eerst als bouwvakker, later als ploegbaas. Hierdoor was hij vaak en lang weg van huis Het werk was bard maar hij stelde zich erin met bet
doorzettingsvermogen dat hem eigen was. Na zijn pensionering keerde hij terug naar het landbouwleven waar hij van hield. Samen met zijn jongste zoon Ludo kweekte hij dieren. Het overlijden van zijn vrouw was een pijnlijk verlies, maar Marcel ging verder, met de rustige wijsheid van een man die door de harde klappen van bet leven ervaren is geworden, en gesteund door zijn zonen en zijn schoondochters, die de praktische zorgen voor bet huishouden zonder meer op zich namen, alsof het voor hun eigen vader was.
Marcel wist als geen ander de eenvoudige dingen van het leven naar waarde te schanen. Hij kon genieten van de natuur en reed vaak rond in de Westhoek die bij als zijn broekzak kende. meestal met de fiets, later vooral met de auto Ook hield hij ervan om een pintje te drinken en een babbeltje te slaan met zijn vrienden. Zijn familie was Marcel zeer dierbaar. Hij behield een sterke band met zijn kleinkinderen en was tot op het laatste moment gelukkig als zijn achterkleinkinderen mee op bezoek kwamen.
Pas de laatste twee jaren liet zijn gezondheid het stilaan afweten. Hij begon te sukkelen met zijn ademhaling en was daardoor meer en meer aan huis gebonden. Toen hij voelde dat het einde stilaan naderde, koos hij ervoor om in de vertrouwde omgeving van zijn eigen huis te blijven Marcel was een waardige man, die tenslotte rustig en waardig is heengegaan, temidden van zijn kinderen.
Stamboom (genealogie/genealogy/généalogie) Lanssens-Denoo: 24.947 personen (individuals, personnes) d.d. 1 december 2024 - site: http://lanssens.be