Zoals hoger beschreven had stamvader Carolus Lanssens zich in 1811 met de ganse familie gevestigd in Oostkamp. Het heeft echter weinig gescheeld of de basisstam van onze naam in Oostkamp was uitgestorven. Carel Lanssens was de enige overblijvende in Oostkamp. Behalve een dochter had hij slechts één zoon-naamdrager: Remi. En Remi zelf had slechts één kind: zijn zoon Edgard Lanssens. Die laatste heeft uiteindelijk gezorgd voor uitbreiding van de naam.
Remi moest zich als 19-jarige aanmelden voor de militaire dienst. Op het gemeentehuis van Oostkamp vinden we hem in de 'Militieklassen' onder nr 30 van het jaar 1896. Hij wordt beschreven als timmerman, 1 meter en 700 millimeter groot, en hij kan lezen en schrijven. Het geluk was met hem: bij de loting trok hij een goed nummer en werd vrijgesteld. Wanneer de Eerste Wereldoorlog uitbrak was Remi als 37-jarige man echter niet veilig. Hij vluchtte naar Frankrijk. Daar verbleef hij in Concarneau (F-29900), een stadje in Bretagne, waar hij werkte in het visverwerkingsbedrijf van Ernest Talabardon. Eén van de brieven die hij vanuit zijn ballingsoord schreef naar zijn ouders is bewaard gebleven. We drukken hem af als mooie herinnering.
Remi en Emma trouwden op een woensdag 7 april, zowel in het gemeentehuis als voor de Kerk. Het was een dubbelhuwelijk, samen met Emma's jongere broer August Van Heulebrouck. Die huwde met Madeleine Van Reybrouck om 9:00. Remi en Emma trouwden om 9:15. Emma kwam uit de Maciebergstraat 351 te Oostkamp, en ze ondertekende haar identiteitskaart met 'Van Hullebrouck' i.p.v. 'Van Heulebrouck'.
Nauwelijks één maand na hun huwelijk kochten Remi en Emma een oude tweewoonst met grond tussen de Stationsstraat en de Hogedreef.
In totaal werden 14 loten verkocht. De kopen 7 en 8 gingen over onze tweewoonst met schuur en grond, samen bekend bij het kadaster onder nrs 343k, 345c, 345d, 345e, 345f, 345g, en 415a.
De totale oppervlakte was 2.430 m2 (11a 60ca + 12a 70ca).
De begrenzing van het terrein was als volgt:
- In het noorden aan de Stationsstraat.
- In het zuiden aan de dreef van mevrouw Douairière Gravin Charles d'Ursel-Le Roux (vroeger was dit de weg naar Moerbrugge toen de Stationsstraat nog niet bestond).
- In het oosten aan een straatje van de gemeente dat liep tussen de gemeenschappelijke schuur en de gemeenteschool. Vandaag staan onze schuur en de oude schoolgebouwen er nog.
- In het westen aan de muur van mevrouw Douairière Eduard Peers de Nieuwburgh-de Kerckhove-de Denterghem. Vandaag staat die muur er nog. Ook de schuur achter de muur, en het oude hoveniershuisje bestaan nog. Het was de groentetuin van de villa Alice.
Koop 7 (het westelijke huisje) was in huur aan Wwe Bernard De Ketelaere voor 150 Bef/jaar.
Koop 8 (het oostelijke huisje) werd gepacht door de Wwe Carel Lanssens aan 135 Bef/jaar.
De verkoper van de 14 loten was de pastoor van Oostkerke-Damme, E.H. Henricus Perquy. Die was van geboorte een Oostkampenaar. Zelf had de pastoor bij testament alles gekregen van de ongehuwde Coralie Vandewoestijne uit Brugge, daar overleden op 10.01.1920. De kopen 7 en 8 waren ooit erfdeel van haarzelf, van haar broer Hyploliet Vandewoestijne (kannunnik in Brugge, daar overleden op 11.02.1910) en haar zus (Pharaïlde Vandewoestijne, ook al ongehuwd overleden te Oostkamp op 27.05.1903). Ze bekwamen dit van hun ouders Vandewoestijne-Deblaere. Een stukje van de kopen 7 en 8 - nl. nr 415d - is echter niet overgeërfd, maar door Coralie en Hypoliet ooit geruild geweest met Eduard Peers. Nu wordt alles via de pastoor van Oostkerke verdeeld, volgens mondelinge instructies die hij ongetwijfeld van Coralie zal gekregen hebben.
De eerste zitting was op dinsdag 27 april 1920 in het Boldershof bij de Wwe Charles Van Parys. Henri Claeys was de notaris. Bij de eerste zitting was Remi Lanssens niet actief. De kopen 7 en 8 werden voorlopig toegewezen aan Leonce Vervarcke, drukker-uitgever in Oostkamp, voor samen 4.000 Bef.
De toeslag was op dinsdag 11 mei 1920 in hetzelfde lokaal. Eerst hield Remi zich opnieuw gedeisd, en de kopen 7 en 8 gingen afzonderlijk naar een plaatselijke winkelier, Charles Stubbe, voor 4.300 Bef. Pas wanneer de notaris hierna vraagt of er nog geboden wordt op de samenvoeging van bepaalde loten, liet Remi van zich horen. Er werd heen en weer geboden en finaal gingen beide kopen samengevoegd naar Remi Lanssens voor de totale som van 5.400 Bef + 75 Bef hageprijs (= de prijs om de hagen rondom over te nemen).
Toen de Bef (Belgische frank) in 2002 ingewisseld werd voor de euro, was de omzettingsfactor 40,3399 Bef = 1 euro. Uiteraard mogen we Bef van 1920 niet gelijkstellen aan de Bef van 2001.
Met een inflatie van 4.600 % is 5.475 frank in 1920 gelijkwaardig aan ca. 260.000 euro in 2020.
Remi en Emma verhuurden het westelijke deel van hun tweewoonst, en bleven zelf wonen in de oostelijke helft. In 1920 waren er drie bewoners in het kleine huisje: moeder Justina Ballegeer, en Remi Lanssens met zijn vrouw Emma Van Heulebrouck. Een jaar later werd Edgard geboren. Emma was kantwerkster-huisvrouw. Ze zorgde voor het gezin, deed 's avonds haar 'spellewerk' en hield overdag de kleine boerderij in leven. Er waren 2 zwijnen, 1 geit, 2 schapen, konijnen en 'kiekens'. Elk jaar in november werd één zwijn geslacht en het andere werd verkocht. In de lente werd opnieuw gestart met 2 biggen. En verder was er uiteraard zo'n 500 m2 moestuin, de boomgaard, de beerput onder de schuur, enz.
Ruim 120 jaar en 4 generaties na Eduardus in Torhout, was een voorvader opnieuw eigenaar van een onroerend goed. Remi had het geld hiervoor kunnen bijeensparen door zijn werk als timmerman bij schrijnwerker Lambert in de Schooldreef. Die deed woningenbouw, maar maakte bv. ook doodskisten. Zo heeft Remi rond 1900 gewerkt aan de Oostkampse kerktoren. Hij maakte ook zelf zijn eigen timmergereedschap, hiervan zijn nog stukken bewaard. Remi was intelligent, maar in die tijd gingen kinderen uit werken vanaf 12 jaar. Verder studeren was hoogst uitzonderlijk. In die tijd was de zaterdag een gewone werkdag en Remi volgde op zondag tekenlessen aan de academie in Brugge. Zo kon hij 's avonds thuis, bij het licht van de olielamp, plannen tekenen in chinese inkt voor Lambert. Remi had met zijn diploma van de academie architect kunnen worden, regularisatie was mogelijk vóór de oorlog '14-'18. Hij heeft die kans niet aangegrepen.
Wanneer de notaris de inventaris opmaakt van de roerende goederen, valt het opnieuw op hoe bescheiden de huiselijke bezittingen van onze voorouders waren, zelfs nog in 1935. Tegenwoordig zou geen notaris het in zijn hoofd halen om expliciet de 6 koffietassen te tellen en zelfs te vermelden dat er in de braadpan nog een stuk worst ligt. Emma bezat blijkbaar 2 rokken, 2 hemden en 3 schorten. De religieuze zaken daarentegen waren relatief overvloedig aanwezig: een Heilig Hartebeeld met 2 kandelaars, een kruisbeeld onder glas, 2 gewone kruisbeelden en drie OLV-beelden onder glas. Voor de verlichting waren er in gans het huis 2 petroleumlampen: één in de voorplaats en één in de gang. De keukenuitrusting bestond uit de Leuvense stoof, een moor, een koffiekan, 5 potten, 3 pannen, een koffiemolen, een zoutvat, een mostaardpot, 12 lege flessen en 4 dozen. In de kelder en in de koterijen vond de notaris toch nog een schat: 2 smoutpotten met 70 kg smout, een kuip met zwijn in zout, negen confituurglazen, een emmer met zeep, 2 konijnen, 500 kg stro en 300 kg aardappelen: vroeger draaide het leven vooral om voedsel. De ganse inboedel werd in 1935 geschat op 3.325 frank. Ter vergelijking: toen Carel Lanssens overleed in 1917, was dit slechts 951 frank.
Stamboom (genealogie/genealogy/généalogie) Lanssens-Denoo: 24.947 personen (individuals, personnes) d.d. 1 december 2024 - site: http://lanssens.be