Leon wordt op zijn bidprentje gekarakteriseerd als werkzaam, hartelijk, zorgzaam en vindingrijk. Hij bouwde een bloeiend bedrijf op en werkte met enkele knechten. Zijn specialiteit was een soort gewapende betoncrepi, een eigen uitvinding die hij noemde en roemde "beton émaillé", en waar veel vraag naar was.
Eerst was hij van 1931 tot 1936 gerant van 't Vlaams Huis, een gebouw van de plaatselijke VNV (Vlaams Nationaal Verbond, voorstander van de aansluiting van Vlaanderen bij Duitsland). Dit gebouw werd later 'De Lido', en nu is het postgebouw. Leonie hield later café "De Badgast" in de Kerkstraat, recht tegenover de poort van de meisjesschool. Rond 1959 verhuisden Leon en Leonie naar de IJzerlaan in Middelkerke.
Tijdens de tweede wereldoorlog was Leon secretaris van de Middelkerkse afdeling van het VNV. Hij werd door het Duitse bestuur aangesteld als gemeentelijk toezichter van de gemeentewerklieden. Die functie is hem tijdens de repressie na de bevrijding zuur opgebroken. Hij werd gearresteerd op 9 september 1945 maar - voor zover bekend - niet veroordeeld. (bron: 'De Tweede Wereldoorlog in Middelkerke, een korte aanfluiting van het democratisch bestuur', thesis van Stefaan Ingelbrecht, RUG 2001-2002)
Stamboom (genealogie/genealogy/généalogie) Lanssens-Denoo: 24.928 personen (individuals, personnes) d.d. 20 oktober 2024 - site: http://lanssens.be