Tijdens de oorlog 1914-1918 was Camille soldaat bij het 18° Linieregiment. Hij wordt vermeld in het Guldenboek der Vuurkaart en ontving verscheidene medailles.
De Vuurkaart werd na WO-I uitgereikt aan oud-strijders, die minstens twaalf maanden gediend hadden in een eenheid die in de vuurlinie vocht, of die negen maanden uiterst gevaarlijke opdrachten hadden moeten uitvoeren. De vuurkaart was een eredocument waaraan geen financiële vergoeding verbonden was, maar dat wel recht gaf op voordelen, bv. korting op het openbaar vervoer, e.a.
Het Guldenboek werd uitgegeven tijdens de jaren dertig, met de allerlaatste editie in 1940, door het Uitgevershuis J. Rozez te Brussel. Uit het boek blijkt dat Camille de Overwinningsmedaille, de Herinneringsmedaille aan W.O.-I, het Oorlogskruis, en zeven frontstrepen bekomen heeft.
De Frontstrepen leverden (vanaf hun 45e jaar) een rente op, die driemaandelijks werd uitbetaald met een postassignatie. Het bedrag was afhankelijk van het aantal strepen. De eerste frontstreep telde voor één jaar, de volgende zeven telden voor 1/2 jaar. Er konden maximaal acht frontstrepen behaald worden. Met zeven strepen moet Camille dus bijna de volle duur van de oorlog gediend hebben.
De Overwinningsmedaille werd uitgereikt aan alle personen die dienst deden in het gemobiliseerde Belgische leger tussen 1 augustus 1914 en 11 november 1918. Deze bronzen medaille, aanvankelijk voorgesteld door de Franse veldmaarschalk Foch als een inter-geallieerde medaille en als dusdanig ook aangenomen, werd ingesteld op 15 juli 1919. Op de voorzijde is de overwinningsgodin afgebeeld met uitgespreide vleugels en staand op een wereldbol. In haar linkerhand houdt ze een lauwerkrans, in haar rechter een zwaard en een lauwerkrans. De keerzijde toont, binnen een lauwerkrans, het Belgische wapen en omheen de rand is de tweetalige tekst "LA GRANDE GUERRE POUR LA CIVILISATION. DE GROOTE OORLOG TOT DE BESCHAVING". Het lint is van het gebruikelijke "regenboog"-type.
De Herinneringsmedaille werd toegekend aan Belgische burgers die in de rangen van de Belgische strijdkrachten dienden gedurende de Wereldoorlog en die voldeden aan de criteria van de hiervoor vermelde Overwinningsmedaille. Ze werd ingesteld op 21 juli 1919. De Herinneringsmedaille is een bronzen, enigszins driehoekige medaille, die voorzien kon worden van een aantal emblemen : een kroon voor vrijwilligers, een zilveren balkje per frontstreep, een verguld balkje ter vervanging van 5 zilveren, een rood email kruis voor elke wondstreep enz. De voorzijde van de medaille toont het gehelmde hoofd van een soldaat waarbij de helm is versierd met een lauwertak. In de onderste hoeken van de medaille staan de jaartallen "1914" en "1918" terwijl bovenaan de medaille een klimmende leeuw, omgeven door een eikelooftak (links) en een lauwertak (rechts). De keerzijde heeft een tweetalig inschrift, onder een koningskroon geflankeerd door een eikelooftak (links) en een lauwertak (rechts) : "MEDAILLE COMMEMORATIVE DE LA CAMPAGNE. 1914-1918 .HERDENKINGSMEDAILLE VAN DEN VELDTOCHT".
Het Oorlogskruis is een bronzen medaille in kruisvorm, die ingesteld werd op 25 oktober 1915. De voorzijde van het kruis, dat gekruiste zwaarden tussen de kruisarmen heeft, toont een klimmende leeuw in het medaillon. De achterzijde is identiek behalve voor de vervanging van de leeuw door het koninklijk monogram "A". Het lint is rood met vijf groene strepen. Een aantal emblemen konden op het lint aangebracht worden: één vermelding gaf recht op een bronzen palm met de letter "A" (Koning Albert I), vijf dergelijke vermeldingen werden omgezet in een zilveren palm, en vijf zilveren in een gouden palm. De medaille werd toegekend aan militairen (ook buitenlandse) voor een daad van moed tegenover de vijand. Naast daden van moed kwamen nog andere omstandigheden voor uitreiking in aanmerking: militairen met minstens 5 frontstrepen, voor goed gedrag, vrijwilligers ouder dan 40 of jonger dan 16 jaar met minstens 18 maand dienst in een gevechtseenheid, ontsnapte krijgsgevangenen die opnieuw in militaire dienst traden, militairen die wegens oorlogsverwondingen op inactief geplaatst werden.
Na de oorlog was Camille huwelijksgetuige bij zijn broer Achille en Emma Demarée. De aangetrouwde familie moet indruk gemaakt hebben want een jaar later huwde hij zelf met Emma's zus, Silvie Demarée.
Camille en Silvie hadden buiten hun acht kinderen ook nog twee doodgeboren kinderen. Op 21.02.1930 was het een jongetje en op 27.02.1932 was het een meisje. De overlijdensakte van 1930 omschrijft de gebeurtenis als volgt: "... die ons vertoond hebben een levenloos kind van het mannelijk geslacht, waarvan de geboorte niet is ingeschreven, en ons hebben verklaard dat het op heden te Thourout om één ure namiddag uit den schoot van Silvie Maria Demarée, vrouw van den eersten verschijner, te voorschijn is gekomen."
Silvie en Camille woonden in de Aartrijkestraat te Torhout. Camille is overleden op zijn 89-ste verjaardag.
Stamboom (genealogie/genealogy/généalogie) Lanssens-Denoo: 24.928 personen (individuals, personnes) d.d. 20 oktober 2024 - site: http://lanssens.be