Carlos Samyn me escribió la historia de sus antepasados en Argentinia:
Mi tatarabuelo Carlos Eugenio vino de Ipres y arribo a Buenos Aires en 1861 se habia casado con Anna Theresia Lanssens el 26 de septiembre de 1860.
Sucede que en 1858 tuvieron un hijo ( Emilio Jose ) cuando aun no estaban casados, entre ambos habia una diferencia de 16 years de edad.
Suponemos que eso provoco un gran malestar al resto de la familia.
En la Argentina en esa epoca el gobierno buscaba inmigrantes europeos para acrecentar la cultura de la nacion.
Asi ellos llegaron y se instalaron en la primera colonia Suiza fundada en la Argentina.
Carlos Eugenio fallecio al poco tiempo posiblemente amargado por su partida.
Segun contaban mis abuelos el padre de ellos ( Emilio Jose ) que solo tenia seis years cuando su padre fallecio, contaba que el unico recuerdo que tenia de el era de verlo sentado en una silla mirando el horizonte y que el dia antes de fallecer le hizo la senal de la cruz en la frente y le pidio que fundara una gran familia en la Argentina. Emilio Jose cumplio el mandato de su padre con creces.
Ellos al llegar compraron una chacra en la colonia Suiza de Baradero ( 120 Km de Buenos Aires ) y Emilio Jose trabajo en ella y estudiaba todas las noches a la luz de una vela. Cuando tenia 14 years un profesor aleman sorprendido por su inteligencia quizo mandarlo a estudiar a Alemania, pero el y Anna Theresia no quisieron. Emilio Jose se destaco rapidamente, a los 17 years ya tenia un negocio propio y a los 20 fundo un hotel en Baradero. Intervino mucho en politica y fue alcalde de la ciudad, asi mismo pertenecio a las logias masonicas llegando al grado 25. Fundo inumerables escuelas, asimismo fue amigo personal del presidente de la republica Argentina de ese entonces el general Bartolome Mitre. Lamentablemente por un problema cardiaco fallecio todavia joven ( a los 53 years). En sintensis fue una persona muy destacada. Un importante mausoleo lo recuerda en el cementerio de Baradero. Emilio Jose se caso con Lucia Rosalia Mangisch, una suiza de la colonia. Tuvieron 12 hijos. 2 de ellos son abuelos mios, ya que mis padres son primos.
De Anna Theresa Lanssens puedo decirte por transmision oral que era una persona de fuerte caracter y fue ella la que moldeo a Emilio Jose. Tengo una foto antigua en la que ella figura.
Hoy la mayoria de los Samyn-Lanssens vivimos en la ciudad de Buenos Aires, casi todos somos profesionales y somos una gran familia muy unida.
___________________________________________
Het echtpaar en de kleine Emile-Joseph verlieten de geboortestreek en emigreerden naar Argentinië in 1861. Anna-Theresia's onwettige dochter Mathildis bleef echter in België.
Was de reden van deze ingrijpende beslissing te vinden in de opvolging van de ouderlijke hoeve? Vast staat dat de jongste broer van Carlos (die toen nog Charles heette), Pieter-Joannes, die eerst te Langemark boerde, tussen 1860 en 1862 terug op de ouderlijke hoeve in St-Jan kwam wonen. Was dit de oorzaak of was dit een gevolg?
Een andere hypothese is dat Charles het 'zwarte schaap' van de familie werd, doordat Anna-Therese bij het huwelijk al een kind Mathilde Lanssens had van 2,5 jaar oud (en zelfs nog een tweede onwettig kind Phelomena, dat echter overleden was). Bovendien was er tussen beiden een leeftijdsverschil van 16 jaar.
Hoe dan ook, de emigratie naar de U.S.A. begon wel op gang te komen, maar naar Latijns Amerika emigreren was eerder zeldzaam. In Argentinië was de grond immers het monopolie van rijke en machtige grootgrondbezitters. Pas later ca. 1885-'90 kwam enige emigratie tot stand, die dan toch nog vaak mislukte (tekst geïnterpreteerd uit het Stamboek 'Familie Samyn 1635-1997').
Ook voor Carlos eindigde deze onderneming op een mislukking. Hij overleed op 8 december 1864 in Baradero, in de staat La Plata, provincie Buenos Aires. Hij was nog steeds Belg, want zijn overlijdensbericht werd ingeschreven in de akten van St-Jan-Ieper, zij het bijna twee jaar later.
Weduwe Anna-Theresia Lanssens, nog geen 40 jaar oud, bleef achter met de kleine, die intussen 'Emilio-Jose' genoemd werd. Ze was een zeer sterke vrouw, die een grote stempel gedrukt heeft op haar enige zoon en op haar kleinkinderen. Dit nageslacht was talrijk, en heeft een niet-onbelangrijke invloed gehad binnen de staat Argentinië.
Zelf had ik diverse contacten met de achterkleinzoon Carlos Samyn. Uit zijn mails destilleer ik het volgende verhaal.
"In de jaren 1860 zocht de regering in Argentinië Europese immigranten om de cultuur van het land te bevorderen.
Zo beslisten mijn achter-overgrootouders om hierop in te gaan, en installeerden ze zich in de eerste Zwitserse gemeenschap in Argentinië. Carlos Eugenio overleed na korte tijd, mogelijk verbitterd door zijn vertrek.
Volgens mijn grootouders was hun vader (Emilio Jose) pas 6 jaar toen zijn vader overleed. Hij vertelde dat de enige herinnering die hij had uit die periode was dat hij zijn vader zag zitten in een stoel, kijkend naar de horizon en dat hij hem de dag voor z'n overlijden een kruisje op het voorhoofd gaf en hem vroeg een grote familie te stichten in Argentinië. Emilio Jose vervulde de opdracht van zijn vader ruimschoots. Bij hun aankomst kochten ze een chalet in de Zwitserse gemeenschap van Baradero (120 km van Buenos Aires) en Emilio Jose werkte daar en studeerde elke avond bij kaarslicht. Wanneer hij 14 jaar was, wilde een leraar Duits hem, verrast door zijn intelligentie, naar Duitsland sturen om te studeren, maar Anna Theresia wilde dit niet.
Emilio Jose onderscheidde zich al vlug en met 17 jaar had hij al een eigen zaak en op z'n 20ste begon hij een hotel in Baradero. Hij stapte in de politiek en werd burgemeester van de stad, terzelfdertijd maakte hij deel uit van de loges van de vrijmetselaars tot de graad 25.
Hij stichtte verschillende scholen, terzelfdertijd was hij een persoonlijke vriend van de president van de republiek Argentinië, generaal Bartolome Mitre.
Jammer genoeg stierf hij jong wegens hartproblemen (op z'n 53ste). Kort samengevat was hij een zeer opvallend persoon. Een belangrijk grafmonument herinnert aan hem op het kerkhof van Baradero.
Emilio Jose huwde met Lucia Rosalia Mangisch, een Zwitserse uit de gemeenschap. Ze kregen 12 zonen. Twee van hen zijn grootouders van mij, zodat mijn ouders neef en nicht zijn.
Over Anna Theresia Lanssens kan ik je via mondelinge overlevering nog zeggen dat ze een persoon met een sterk karakter was en dat zij het was die Emilio Jose gekneed heeft. Ik heb een oude foto waarop zij staat. Zij ligt begraven in onze familiekelder, samen met haar zoon en haar neven.
Vandaag woont het grootste deel van de familie Samyn-Lanssens in de stad Buenos Aires. Het zijn bijna allemaal vaklieden. Ze vormen een zeer grote, hechte familie."
Stamboom (genealogie/genealogy/généalogie) Lanssens-Denoo: 24.814 personen (individuals, personnes) d.d. 14 februari 2024 - site: http://lanssens.be