Lydie was geboren als 'Gouwy', maar gewettigd bij huwelijk.
Odiel was de oudste zoon. In zijn geboorteakte staat 'Felicien Lansens', maar hij ging door het leven als 'Odiel Lanssens'. In die geboorteakte is dus de middenste 's' van zijn familienaam vergeten. Er staat 'Lansens', maar in de marge staat 'Lanssens'. Bij tegenspraak heeft de tekst voorrang op de marge.
Net als al zijn familieleden is hij uit Elverdinge weggevlucht bij het begin van de Eerste Wereldoorlog, die aan zijn deur werd uitgevochten en waarbij het dorp tot de allerlaatste steen platgebombardeerd werd. Als het ergens in ons boek past, om wat meer uitleg te geven over de verschrikkelijke ervaringen van "De Groote Oorlog", dan is het bij de kinderen van Aloïs Lanssens en Felicie Bruneel.
In Duitsland was het enthousiasme voor de oorlog groot. Honderdduizenden vrijwilligers meldden zich aan om te vechten in deze "frischer, fröhlicher Krieg". De Duitse keizer had beloofd dat de oorlog tegen de herfst van 1914 voorbij zou zijn en velen geloofden hem. Duitsland wou Frankrijk via een omweg binnenvallen en vroeg vrije doorgang aan België. Dit werd geweigerd en meteen werd ons kleine land een stootbuffer met alle vreselijke gevolgen. De Duitsers vallen België binnen op dinsdag 4 augustus 1914 en walsen het hele land plat. Rond 15 oktober beweegt het Duitse leger massaal richting IJzer. Vanaf dan verschijnen ook massaal de Fransen en de Engelsen, en het is dan ook in de Westhoek dat de grote botsing plaatsvindt. Vreselijke gevechten barsten los en veel mensen slaan op de vlucht. Ieper, Elverdinge, Vlamertinge, ... worden gebombardeerd. De legers beginnen zich in te graven in mansdiepe grachten. De loopgravenoorlog is begonnen en de soldaten zullen inderdaad thuis zijn in de herfst, maar dan wel 4 jaar later, in november 1918. Op Kerstmis 1914 is er een sprankeltje hoop wanneer soldaten op verscheidene plaatsen uit de 'tranchées' komen om te verbroederen met hun nauwelijks enkele tientallen meter verder ingegraven vijand. Vluchtelingen beginnen ook stilaan naar hun beschadigde huizen terug te keren. De volgende maanden worden echter allerlei ingenieuze wreedheden uitgewerkt, zoals het graven van dynamiettunnels tot onder de vijandelijke loopgracht. Het ergste gebeurt in april 1915. De Duitsers hebben een wapen ontwikkeld dat nog onmenselijker is dan alles wat een oorlog al te bieden had: gifgas. Op donderdag 22 april 1915 worden 5730 cilinders met elk 40 kg samengeperst chloorgas opengedraaid. Duizenden jonge mensen sterven door verstikking in vreselijke pijnen. Sommigen kunnen zich redden door een natte zakdoek voor de mond - bij gebrek aan water - gedrenkt in hun urine. Sinds die dag wordt chloorgas in Groot-Britannië "Yperiet" genoemd en worden oorlogsgassen in internationale verdragen verboden. Nu vlucht werkelijk iedere burger weg naar Frankrijk. Ieper, inclusief Elverdinge, Vlamertinge en omliggende gemeenten, worden in de maanden die volgen totaal platgebombardeerd.
In het tijdschrift "Iepers Kwartier" van 1981, blz. 58 vinden we de drie Franse schuiladressen van Odiel en Elisa:
- 8 avenue Carnot, Cayeux-sur-Mer (80410, Somme)
- 3 rue Lesfranc, Vannes (56000, Morbihan)
- 6 rue Bézons, Carrières-sur-Seine (78420, Yvelines)
Odiel heeft zich na de oorlog in Vlamertinge gevestigd en werd daar een bekende figuur als ambtenaar van de Post. Het postkantoor was gevestigd bij hem thuis.
Van Luc Selis ontvingen we op 18.07.2021 volgende tekst:
Felicien (Odiel) Lanssens is benoemd tot postmeester van Vlamertinge reeds voor 1914, wonende in de Bellestraat 14.
Eind april 1915 verhuist het postkantoor (en Odiel) naar de wijk Brandhoek in de woning van Seraphien Derycke (herberg De Strooien Hen, Grote Brandersstraat).
Op 2 oktober 1915 verhuist Odiel zijn kantoor verder west, vlakbij waar nu de kerk van Brandhoek staat.
Op 10 mei 1916 verhuist het kantoor nog een keer naar de Zevekotestraat.
Op 27 april 1918 moet hij het postkantoor sluiten wegens de volledige verplichte ontruiming van Vlamertinge.
Is hij dan naar Frankrijk vertrokken?
Op 17 januari 1919 is hij al terug in Vlamertinge. Hij laat een houten barak bouwen op een stuk grond beschikbaat gesteld door hopkweker Veys.
Hij opent er zijn postkantoor op het Hoeksken op 24 april 1919.
Stamboom (genealogie/genealogy/généalogie) Lanssens-Denoo: 24.814 personen (individuals, personnes) d.d. 14 februari 2024 - site: http://lanssens.be