'Aimé' woonde vanaf 13.08.1908 in de "rue du Chemin de Fer n° 32" te Oostende. Volgens de kierzerslijsten (VVF Oostende) had hij recht op één stem voor de verkiezingen van de Kamer. Dat betekent dat hij belastingen betaalde, maar toch niet erg veel. Esther had uiteraard geen stemrecht: dat werd aan de vrouwen pas toegekend in 1948.
Aimé was oud-strijder van de oorlog '14-'18.
In 1914 was hij een gezonde jonge man die vrijwillig in dienst ging. Toen hij na de oorlog zijn vrouw en zijn 2 dochters terugzag, was hij een wrak.
Op 07.08.1914 nam hij uit eigen beweging dienst in het korps van de vrijwilligers. De mobilisatie werd echter uitgebreid, en op 08.10.1914 ging hij over van het statuut van vrijwilliger naar verplichte inlijving in het leger. Zijn persoonsbeschrijving vermeldt een lichaamslengte van 1m63, bruine ogen en kastanjekleurig haar. Op 24.10.1914 was hij samen met een 20-tal soldaten uit de loopgraven (de 'tranchées') gekomen voor een aanval, maar toen kwam een bevel voor terugtrekking. Op dat moment werd Aimé gekwetst aan de keel, hij kon niet meer bewegen en werd achtergelaten. Hij deed nog teken naar soldaat Pottelberg om hem te helpen, maar die kon niet wegens de Duitsers en omdat hij zelf gekwetst was aan de arm. Aimé heeft het echter toch overleefd. Hij werd krijgsgevangen genomen door de vijand, en geëvacueerd naar het burgerlijk hospitaal van Oostende. Hij bleef ruim 18 maanden gevangen bij de Duitsers. Op 01.06.1916 werd hij gerepatrieerd naar de Belgen bij een ruil van zwaargekwetsten. Hij kon niet naar huis in het bezette Oostende. Dus werd hij eerst naar een hospitaal in Mortain (Frankrijk - Manche) gestuurd en vanaf 23.10.1916, naar Birtley in noordoost Engeland (bron: zijn militair dossier bij Herman Declerck uit Pervijze - www.pervijze.be).
In Birtley werkten vanaf 1915 niet minder dan 3.500 gekwetste Belgen in een nieuw opgerichte wapenfabriek, die ook door Belgen gerund werd. Dit was een compleet Belgisch dorp in Engeland, wat niet altijd zonder lokale wrijvingen verliep (bron: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Birtley_Belgians).
Aimé overleed 3 jaar na de oorlog. Hij was op dat moment tewerkgesteld als klerk bij de stad Oostende. Het is niet duidelijk of zijn kwetsuren de oorzaak waren van zijn overlijden op amper 35-jarige leeftijd. Zijn overlijden werd als volgt gepubliceerd in het Oostendse weekblad 'Le Carillon' van 09.11.1921:
«Nous apprenons le décès de M. Aimé Lanssens. commis à l'administration communale, vice-président de la Section d'Ostende de la Fédération Nationale des Invalidés et Mutilés de Guerre, secrétaire de l'Oeuvre Nationale des Invalides de Guerre (arrondissement d'Ostende), Chevalier de l'Ordre de Léopold II, décoré de la Croix de Guerre, de Ia Médaille Commémorative et de la Médaille de la Victoire. L'enterrement aura lieu le jeudi 10 novembre 1921. Réunion à la mortuaire, 23 rue St-Pétersbourg, à 8h30.»
Esther is 4 jaar na het overlijden van Aimé op 17.10.1925 hertrouwd in OLV-Hazegras te Oostende met Nagarias Rampelberg (°Menen 29.09.1875, weduwnaar van Maria Hendrickx).
Stamboom (genealogie/genealogy/généalogie) Lanssens-Denoo: 24.814 personen (individuals, personnes) d.d. 14 februari 2024 - site: http://lanssens.be